W dniu 7 lutego 2024 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie o sygn. akt: I GSK 1223/23 w sprawie ze skargi Prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wniesionej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2023 r., sygn. akt: V SA/Wa 1255/22 uchylający zaskarżony wyrok, sprawę przekazano do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził prawidłowość stanowiska prezentowanego przez Prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie dotyczącego wykładni oraz sposobu stosowania przepisów art. 24c ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 537) dla oceny wniosków taryfowych opracowywanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że organy regulacyjne posiadają uprawnienie do weryfikacji okresów amortyzacji stosowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne na potrzeby ustalenia kosztów amortyzacyjnych, w tym oceny kosztów amortyzacyjnych pod względem celowości ich ponoszenia, z uwzględnieniem rzeczywistego okresu używalności danego środka trwałego Dokonywana ocena regulatora nie stanowi przy tym ingerencji w sposób prowadzenia działalności gospodarczej Spółki.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził także prezentowany przez regulatora pogląd dot. braku podstaw obciążania odbiorców kosztami oczyszczania wód opadowych i roztopowych, jak też wydzielania odrębnych grup taryfowych odbiorców celem eliminacji subsydiowania skrośnego.